ครูในดวงใจ

ครั้งหนึ่งในช่วงเวลาวัยรุ่นที่พวกเราทุกคนต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ในโรงเรียน และไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความสุขกับช่วงเวลาเหล่านั้น หนูเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าการไปโรงเรียนค่อนข้างน่าเบื่อไม่น้อย แต่กลับกันเมื่อหนูได้เจอสังคมอาจารย์ในโรงเรียนที่เป็นมิตรและเป็นกันเองกับนักเรียน สามารถเป็นเพื่อนสนิทกับนักเรียนได้อย่างไม่ถือตน

หนูได้พบกับอาจารย์ที่มีความชอบตรงกัน คุยภาษาเดียวกันและมีความคิดทัศนคติบางอย่างที่ทำให้เราสองคนได้มีโอกาสคุยกันและแลกเปลี่ยนอะไรมากมาย หนูชอบใช้เวลาว่างที่หนูมีนั่งคุยกับอาจารย์คนนี้ ชอบที่จะแลกเปลี่ยนความคิดในมุมมองต่างๆของเราสองคนด้วยกัน มีความสุขเวลาได้เจอกันทุกครั้ง ซึ่งไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกว่าอาจารย์คนนี้ทำให้เราไม่ชอบการมาเรียน เป็นทั้งอาจารย์ที่เคารพและเพื่อนต่างวัยในโรงเรียน เหตุการณ์ที่ประทับใจมีมากมายจนเอ่อล้นหัวใจดวงน้อย ๆ ของหนูเลยค่ะ อย่างเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่หนูประสบปัญหาและเลือกที่จะเข้าหาและปรึกษากับอาจารย์คนนี้ มันเป็นความปลื้มปริ่มที่ไม่ถูกมองว่าเป็นปัญหาของนักเรียนจนถึงขั้นนำเรื่องที่เราเจอปัญหามาไปคุยหรือไปเสวนากันต่อในทีมอาจารย์ แต่กลับกันทุกเรื่องราวที่เล่าและคำถามที่เอ่ยออกไป มันสิ้นสุดในบทสนทนาของเราสองคน นี้ก็เป็นแค่เรื่องมดกัดที่เป็นความตื้นตันใจในช่วงเวลาที่เราว้าเหว่ แต่กลับเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เรายกให้เขาเป็นอาจารย์ในดวงใจของหนูเสมอมา

ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รู้จักกับอาจารย์จนถึงช่วงปัจจุบัน หนูได้แง่คิดในการเรียน การวางตัว รวมไปถึงมุมมองต่อสิ่งรอบข้าง เป็นแรงบันดาลใจเล็ก ๆ ที่หนูได้ตกตะกอนจากครูในดวงใจของหนู

โดย นางสาวดาเนียล  หะวันตระกูล